dinsdag 21 juni 2011

Onderhandelingen over vrijspraak voor Julia



   Kiev, 20 juni 2011

   Maar liefst drie Julia Timosjenko’s verzamelden zich maandagochtend voor de rechtbank om te onderhandelen over vrijspraak in het proces dat tegen haar is aangespannen. De politie – meestal toch niet vies van wat grijpstuivers – stak geen hand uit om het aangeboden geld van Julia aan te pakken. Zelfs het ontbloten van de borsten kon de stijve dienders niet vermurwen.






   In Oekraïne is het heel gebruikelijk geld (of een wederdienst) aan te bieden om iets gedaan te krijgen. Dat geldt niet alleen voor de gewone burger die een verkeersboete of gevangenisstraf wil ontlopen, maar ook in het bedrijfsleven kan het geen kwaad om links en rechts wat te schuiven om lucratieve projecten binnen te slepen, de benodigde vergunningen te verkrijgen of wat minder belasting te betalen.

   Het is voor de ontvangers niet alleen belangrijk hoeveel je aan smeergeld vangt, maar vooral ook van wie - de vrienden van vandaag kunnen je tegenstanders van morgen blijken te zijn.
   Dit ondervinden nu Julia Timosjenko en Joeri Loetsenko. Als premier en minister van het vorige kabinet vergaarden zij een fortuin. Sinds de wisseling van de wacht vorig jaar spekken de mensen, die voorheen hen betaalden, nu ongetwijfeld de portemonnee van de huidige president Viktor Janoekovitsj. Julia en Joeri verruilden niet alleen het pluche van de regering voor de harde banken van de oppositie, maar belandden tegelijk in het beklaagdenbankje op beschuldiging van … verduistering en machtsmisbruik – hoe cynisch.

   De vrouwenbeweging FEMEN heeft geen medelijden met Julia en Joeri, beschouwt regering en oppositie als volledig inwisselbaar als het gaat om corruptie en zelfverrijking. FEMEN roept de bevolking op tot de vorming van een eerlijke, zuivere oppositie.






   Het is zeer de vraag in hoeverre een integere oppositie mogelijk is in een land dat zo vergeven is van corruptie, dat het onderdeel is gaan uitmaken van de alledaagse moraal.
   Wellicht doet FEMEN er goed aan zelf de handschoen op te pakken, om niet alleen actie te voeren, maar daarnaast een strategie te ontwikkelen, die moet leiden tot de vorming van een oppositiepartij, die op een eerlijke manier het verschil kan maken, die zich niet inzet voor het vullen van de eigen zakken, maar strijdt voor het belang van het land en de bevolking. Mijn stem kan ik ze niet geven, maar mijn zegen hebben ze.



   Foto’s van Jaroslav Debelyi en Sergei Svetlitsky (Femen LiveJournal)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten